რატომ უნდა წახვიდეთ ლაშქრობაზე? ანუ 10 ყველაზე მაგარი შეგრძნება.

კითხვისას მოსასმენი მუსიკა

რა არის ლაშქრობა? მე და კიდევ რამოდენიმე ჩემნარ “მორფინისტს” თუ დაუსვამთ ამ კითხვას პასუხი აუცილებლად იქნება შემდეგი შინაარსის: “ლაშქრობა ყველაზე მაგარი რამეა რაც კი ოდესღაც ვინმეს მოუგონია”   “ლაშქრობა ემოციების დიდი საცავია”    “ლაშქრობა ყველაზე მაწიბალი ვეშია” “უდედისმ**&&^ლესი” და ა.შ.

ყველა გასვლას რათქმაუნდა თავისი ხიბლი აქვს და განსხვავებული კაიფი, სხვადასხვა შეგრძნებები. ბუნებრივი ექსპონატების ნახვას სხვა “მუღამი” აქვს, კულტურულ–ისტორიული ძეგლების ნახვას–სხვა, მაგრამ არის მთელი რიგი მომენტების რაც ყველა ლაშქრობას საერთო აქვს, რაც გახლავთ კიდეც მთავარი, რაც იწვევს შეჩვევას, ქუჩურად რო ვთქვათ შეჯდომას, ამ პოსტშიც სწორედ ამ საერთო ნიშან–თვისებებზე ვისაუბრებთ. მე არ დავყოფ მათ ადგილების მიხედვით, რადგან ვერ შევადარებ, ამიტომ მივყვები ქრონოლოგიურად.

1. სამზადისი.

დაგეგმვა, მარშუტის გაწერა, ხალხის მოგროვება, ბარგის ჩალაგება, აღჭურვილობაზე ჩალიჩი და ამ ნაჩალიჩარი აღჭურვილობით აღფრთოვანება.

აქ ბევრი რამე გავაერთიანე, და ერთიანობაში იქმნება სამზადისი ლაშქრობისა, მოლოდინი, იცი რო რაღაც საკაიფო უნდა მოხდეს უახლოეს მომავალში, იცი რო კაი პონტში იქნები და ადამიანს ბედნიერებისთვის ისიც კმარა,  იცოდეს მეორე დღეს კარგ გარემოში, კარგ ხალხთან ერთად კარგ ადგილას რო იქნება.

2. მგზავრობა

მატერებელი, ავტოსტოპი, მარშუტკა, ავტობუსი და სხვ.

მგზავრობა მეგობრებთან ერთად ალბათ ბევრ თქვენთაგანს უყვარს, გახსოვთ ექსკურსიებზე ბოლო ადგილებს რო იკავებდით და კლასის ყველაზე დეზლი სასტავი რო ისხედით, მღეროდით, წითელიყვითელიშავს თამაშობდით ხუმრობდით და ა.შ. ლაშქრობაზეც თითქმის ანალოგიური სიტუაციაა, ოღონდ სახეზე ჩაგვრადატყობილი თანაკლასელები წინიდან რეპლიკებს არ ისვრიან, არც მასწავლებლები გიშლიან დალევას და მოწევას, არც მიკროფონში ყვირიან მილიონჯერ გაცვეთილ “ხუმრობას”: “ვინც არ არის ხელი აწიოსო”, მოკლედ შენ უკვე დიდი ბიჭი ან გოგო ხარ  და თუ გინდა ყირაზე გადადი, კონტაქტობანა ითამაშე ან თუნდაც გზაზემიდის ან საერთოდ შკურაკზე გასრიალდი, დიდი და ლოთი სასტავისათვის რეკომენდირებულია, მატარებელი. დალევისთვის მოსახერხებელია, ასევე კარტის სათამაშოდაც გამოდგება, იმღერებ კიდევოც, კურილკაც გააჩნია, მოკლედ არ მოიწყენ თან თუ თბილისი–ბორჯომის ორლარიან მატარებელში ზიხარ.

ავტოსტოპი–აგდიხარ ტრასის ბოზივით შუა გზაზე, ან ცხელა ან წვიმს ან ცივა ან არავინ არ გიჩერებს, ცერა თითი გაქვს აწიკული და უცბად ერთი კაი ჯიგარი სავეცკი მაშინის მძღოლი ქართველი გიჩერებს, თუ ორგაზმი არ გაგიცდია არასდროს მაშინ ტრასაზე გადით და ცერა აღმართეთ.

მძღოლების ჟესტები, მე ამაზე ძალიან ბევრს ვხალისობ და შეიძლება ითქვას მათი უკვე ისე მესმის როგორც დედას მუნჯი შვილისას, ჟესტებიდან რამოდენიმეს გამოვყოფ: 1. ხელით გადასახვევზე მითითება, ეს იმას ნიშნავს რო მძღოლი იქვე უხვევს სადმე ან ყვიბისში მიდის. 2. ხელების გაფარჩხვა აქეთ–იქეთ და მხრების აჩეჩვა, ამ ჟესტს მე შევარქვი “სად ჩემ სლეზე დაგსვა.” ასევე შეგიძლიათ მძღოლის სულიერ სამყაროს ჩაწვდეთ მისი მანქანის საშუალებით, მაგ: თუ მოდის ტოიოტა პრადო, ნუ შეწუხდებით და ხელს ნუ აუწევთ, მაგით გაზულუქებული ჩინოვნიკები და ჟმოტები დადიან ძირითადად, ხოლო სავეცკი მანქანებით კეთილი გლეხები მოძრაობენ, რომელნიც უცილობლად თან წაგიყვანენ. ავტოსტოპს ერთი მინუსი აქვს, ძირითადად ორ–სამ ადამიანზე მეტი ვერ მოძრაობთ, მარა თუ გაგიმართლა და ყველა ერთ ტრანსპორტში აღმოჩნდით, მაშინ აი ეს არის უკვე მულტი ორგაზმი,  აქვე უნდა ითქვას, რომ კაი ნებისყოფა უნდა ტრასაზე დგომას, თუ გინდა, რომ მგზავრობაში ფული არ დაგეხარჯოს გამოიჩინე სულიერი სიმტკიცე, ან მოკლეკაბიან გოგოსთან ერთად იმგზავრე.

ერთი აუცილებელი პირობა, მძღოლზე უნდა დატოვოთ დადებითი შთაბეჭდილება, უნდა მოატყუოთ, რომ მიდიხართ ეკლესიის მოსალოცად, და რომ გიყვართ საქართველო, რათა მძღოლს ჩამოუყალიბდეს სტერეოტიპი კეთილშობილი ავტოსტოპერისა და სხვებსაც თამამად გაუჩეროს, შეიძლება თუმანსაც გამოჰკრათ ხელი და თუ გაგიმართლათ რესტორანშიც ამოყოთ თავი.

3. სიარული

ბევრს ეზარება, ბერვი წუწუნებს, ბევრი იღლება, ბევრს ფეხები სტკივა, ბევრი ბებერა გიჩნდება, მაგრამ იმდენად სასიამოვნო პროცესია ივიწყებ ყველანარ დისკომფორტს, ამხნევებთ ურთიერთს,  ტკბები ხედებით, სიმწვანით, ჩიტების ჟღურტულით და ა.შ. ბევრი რო არ გავატრაკო, ნუ შეუშინდებით გასავლელ მანძილს, აღმართ ან დაღმართს, დამერწმუნეთ უაღრესად ამაყი და საკუთარი თავით კმაყოფილი დაბრუნდებით, შეიცნობ შენ ძალებს.

4. “პერეკური”

ეს სიამოვნება მხოლოდ მწეველებს შეუძლიათ გამოსცადონ, მრავალი კილომეტრის დაფარვის  შემდეგ დაღლილ–გათანგულ–მისავათებული რო წამოწვები ჩეროში წყაროს პირას და “პაპიროზს” გაუკიდებ აი მანდ გენძრევა. ღრმა ნაფაზს რო ამოცხებ და მერე გამშრალ სასას ცივი წყაროს წყლით ჩაისველებ, არაფერია თუ არა მიახლოვება უზენაესთან.

5.  მისვლა

ბევრი იარე თუ ცოტა იარე მიხვედი დანიშნულების ადგილას, აღარ გაქვს სასიარულო, დაეგდები ხასხასა მოლზე, ზურგჩანთას მოიხსნი, ოფლს მოიწმენდ, ცივ წყალს შეისხამ სახეზე, სიგარეტს მოწევ და ბედნიერი ხარ ეს რომ შეძელი, ღრიალს იწყებ, ისვენებ, კარავს შლი, ზოგი შეშას აგროვებს, დაბანაკდები და იწყებ ადგილის მონახულებას.

6. დათვალიერება

სადაც არ უნდა წახვიდე, ტყეში, მთაში, უდაბნოში, ზღვაზე ან თუნდაც პერუში, მიდიხარ რაღაცის სანახავად, ეს რაღაცა შეიძლება იყოს ჩანჩქერი, ტბა, ეკლესია, ციხე–კოშკი, გამოქვაბული, მღვიმე და სხვ. ეს უკვე შემეცნებით მხარეა ლაშქრობის, გაიგებ ბევრ რამეს, დატკბები სილამაზით, გადახედავ აზიდულ მთებს, მოეფერები ციხი ქონგურებს, აძვრები გალავანზე, აკვირდები ეკლესიის ჩუქურთმებს, ხტები ტბაში, დგები ჩანჩქერის ქვეშ და ყველანაირად ითვისებ მიდამოს, იქაურობის ბრძანებელი გგონია თავი შენი, და კვლავ ღრიალებ, ოღონდ უფრო ხმამაღლა.

7. კოცნაობა

იშლება სუფრა, ინთება კოცონი, სხდებით კოცონის გარშემო, იწყება კოცნაობა, ყველა რაღაც ისტორიას ყვება, ხუმრობა–ანეკდოტები, ლაზღადარავი, სიმღერა და რაც მთავარია სმა! ეს უწმინდესი და უნეტარესი რიტუალია, მთელი დღის ნაგროვები დადებითი ემოციებისგან იცლები, ხვდები რომ შენი მეგობრები უფრო მეტად გიყვარს ვიდრე აქამდე გეგონა (ღმერთმანი რა სენტიმენტალური ვარ) სულიერად ისვენებ, გკიდია ქალაქში მევალეები რო გელოდებიან და ორ დღეში გამოცდა გაქვს, უბრალოდ დაფრინავ ზეცად და ღმერთთან ახლოს ხარ, გიხარია ადამიანად ყოფნა იმიტომ, რომ ადამიანი ყველაზე მაგარი ცხოველია, მან ხომ ცეცხლი მოიპოვა! იქვე ტურები გაჰკივიან, ბანს გაძლევენ, ეს ერთი–ორად ზრდის უკაცრიელ ადგილზე ყოფნისგან გამოწვეულ სიამოვნებას.

8. დილა

დილა იწყება ჩიტების ჭიკჭიკით, საშინელ პახმელიაზე ხარ ჩიტები გაღვიძებენ, ფოთლები შრიალებენ და პახმელიისგან გამოწვეული ყოველგვარი ბოროტება მყისვე ქრება, მაგას რა ჯობია როდესაც დათვს უშვებ და ბუზების ნაცვლად ჩიტები დაგტრიალებენ თავს, გამხნევებენ. აქ უკვე სამოთხეში გგონია თავი და ბწკენას იწყებ, რათა დარწმუნდე რომ ცოცხალი ხარ.

ეს ყელაფერი გვირგვინდება ანაკომის სუპით!  დიახ, დიახ სწორად გაიგონეთ არ მოგესმათ, ანაკომის სუპი, წვნიანი ბლუდა ტყეში, პახმელიაზე ცხელი კერძი და კიდევ ერთი ორგაზმი გარანტირებული გაქვთ, თან დილის ორგაზმი უფრო დიდ ხანს გრძელდება, როგორც წესი. ჩაი, ყავა, ცხელი შოკოლადი სიგარეტტან ერთად, ეს უკვე პოსტორგაზმული სიამოვნებაა.

9.  გამოგზავრება

აჯამებ რა განვლილ დღეებს და ბედნიერი ხარ, იხსენებთ გზაში ყველა “პრიკოლს” კიდევ ერთხელ ხალისობთ, გეგმავთ მომავალ გასვლას და გადადიხართ ყირაზე.

10.  დაბრუნება

ცხელი შხაპი, უნიტაზი, ძილი რბილ ლოგინზე, გემრიელი საჭმელი, უფრო აფასებ ქალაქს და კომფროტს, თუმცა რამოდენიმე ხანში ისევ გაქცევა გინდება, შეეჩეხები რა ცივილიზაციის მანკიერ მხარეებს.

პ.ს.  ფიცი დადეთ, რომ პოსტის წაკითხვიდან უახლოეს ორ კვირაში ტყე–ველად გაიჭრებით, თუ კარგძუძუიანი ან კარგკარვიანი ადამიანი ხარ, შემიძლია  წაგიყვანო.

პ.პ.ს პოსტი გამოქვეყნებულია რედაქტირების გარეშე, ყველა რედაქტორის თავზეც გავიარე!

თუ რამე გამომრჩა თამამდ შეგიძლიათ დაამატოთ, კომენტარის სახით.